شاهه جو رسالو

Thursday, 8 May 2014

Shah Abdul Latif Bhittai -- Poet, Philosopher, Mystic, Saint



Shah Abdul Latif Bhittai

Poet, Philosopher, Mystic, Saint



Shah Abdul Latif Bhittai (also referred to by the honorifics Lakhino Latif, Latif Ghot, Bhittai, and Bhitt Jo Shah) (1689 – 1752) was a Sindhi Sufi scholar, mystic, saint, poet, and musician. He is widely considered to be one of the greatest poets of the Sindhi language. His collected poems were assembled in the compilation Shah Jo Risalo, which exists in numerous versions and has been translated to English, Urdu, and other languages. His work frequently has been compared to that of Rūmī: Seyyed Hossein Nasr, Professor of Islamic studies at George Washington University, described Shah Latif as a “direct emanation Rūmī’s spirituality in the Indian world.”*Ref
He settled in the town of Bhit Shah in Matiari, Pakistan where his shrine is located. The major themes of his poetry include Unity of God, love for Prophet, religious tolerance and humanistic values.
Shah Abdul Latif Bhittai was born in 1689 in Hala Haveli’s village Sui-Qandar located near Hyderabad, Pakistan. Shah Abdul Latif was son of Syed Habibullah and grandson of Syed Abdul Quddus Shah.

Thursday, 1 May 2014

اچو ته ڀٽائيءَ کي دريافت ڪريون -- ثناءُ الله عتيق چنجڻي (Sanaullah Atiq Chinjni)



ثناءُ الله عتيق چنجڻي
اچو ته ڀٽائيءَ کي دريافت ڪريون


سترهين صديءَ عيسويءَ  ۾ ٻاروتڻ جا ڏينهن گهاري ڀٽائيءَ جڏهن ارڙهين صديءَ ۾ سمجھه ۽ شعور جا ڏيئا ٻاريا، تڏهن يورپ فطرتي لقائن ۾ دلچسپي وٺندي اوائلي جديديت ۽ سائنسي انقلاب وارو پيڙهه جو پٿر اڃا مس رکيو هو. مجموعي طور تي يورپ ۾ سجاڳيءَ واري تحريڪ سبب فلاسافي جي موضوعن ۽ سائنسي ڄاڻ جي لاءِ يورپ ۾ ڪشادي جڳهه پيدا ٿي چڪي هئي. ساڳي طرح، اهڙين حالتن اندر سنڌ مغلن جي قبضي هيٺ پنهنجي بقا جي جنگ وڙهي رهي هئي. سنڌ جو قومي ۽ تاريخي تصور ڌُنڌلائجي چڪو هو. سنڌي ٻولي فارسيءَ جي غلبي هيٺ دٻجي چڪي هئي. سنڌ جون مهذب روايتون پنهنجي ڌرتيءَ تي لاوارث بڻجي چڪيون هيون. درٻاري سازشن جو ڄار سنڌ جي صدين جي ورثي کي ڪوريئڙي جيان جڪڙي چڪو هو. مسلسل شورشن ۽ فسادن واري اهڙي دور (1689ع) ۾ سنڌ اندر ترقيءَ ۽ سجاڳيءَ جو تصور هڪ خواب مثل هو، تڏهن  سنڌ کي هڪ اهڙي مدبر جي ضرورت هئي، جيڪو سنڌ جي حالتن کي ترقي ۽ تبديليءَ ڏانهن وٺي اچي.  ڀٽائي اهڙي لافاني ڪردار طور جنم ورتو، جنهن سنڌ جي ابدي ورثي کي غلاميءَ کان نجات ڏياريندي امر ڪري ڇڏيو.